2 aug 2014

Recensie: De laatste zomer van de krijgers des doods (Francisco X. Stork)


Dit boek zag ik toevallig in de boekhandel liggen. Ik had er nog nooit iets over gehoord, maar toen ik de beschrijving op de achterkant las was ik meteen enthousiast! Dit moest wel een goed boek zijn! En ja hoor, ik had gelijk ;-)



De hoofdpersoon van het boek is Pancho.  Pancho's beiden ouders zijn al jong overleden en nu ook zijn oudere zus Rosa is overleden, is Pancho helemaal alleen over. Pancho wordt naar het weeshuis St. Anthony's Home gebracht. Daar krijgt hij de taak D.Q., die een hersentumor heeft, te helpen met alles wat hij nog nodig heeft voor hij dood gaat. D.Q. is met zijn hoofd echter vooral bij het Manifest van de krijgers des doods, wat hij aan het schrijven is. Een krijger des doods is iemand die accepteert dat hij dood gaat, maar niet klaagt en probeert alles uit zijn leven te halen. 
Pancho heeft helemaal geen zin om met D.Q. over dit Manifest van de krijgers des doods te praten. Om een krijger des doods te zijn heb je liefde nodig en dat is iets waar Pancho niet op zit te wachten. Pancho is ervan overtuigd dat zijn zus Rosa vermoord is en zijn enige doel is om de moordenaar terug te pakken.


Wat ik ontzettend mooi vind aan dit boek, is dat D.Q., die weet dat hij zal sterven, nog vol levenslust zit, terwijl Pancho zijn leven wel weg zou willen geven, omdat hij denkt dat hij er niets meer aan heeft. 
Francisco X. Stork heeft een prachtig verhaal geschreven over vriendschap, de dood en hoop. Al na de eerste paar pagina's zat ik helemaal in het verhaal. Top!